Шаҳримиздаги "Кунлик меҳнат маркази" фаолияти билан танишиш ниятида, халқ тилида "Мардикор бозори" номи би­лан танилган манзилга йўл олдик. Бозор жойлашган ҳудуд кўчасига

Суҳбатдошимиз: Тошқул БЕКНАЗАРОВ 1949 йилда туғилган. Фахрий журналист. Тошкент Миллий (собиқ Тошкент давлат) университети журналистика факультетини битирган. Меҳнат фаолиятини “Ғаллаорол овози”

Ҳ ар йили 27 июнь куни мамлакатимизда Матбуот ва oммавий ахборот воситалари ходимлари ўз байрамларини нишонлашади. Байрам баҳона ўтмишга, оммавий ахборот воситаларининг пайдо бўлиши тарихига бир қур

К асбнинг ёмони бўлмайди. Ҳар бир касбнинг ўз машаққати, сир-асрорлари ва одамлар орасида, жамиятда тутган ўрни, мавқеи бор. Мисол учун, бир ном билан Оммавий ахборот воситалари дейилса-да,

Б ундан ўн беш, йигирма йиллар аввал. Жиззах вилояти телерадиокомпаниясининг “Сангзор” (ҳозирги “Жиззах”) радиоканалининг энг оммалашган, мухлислари кўп даври эди. Мен бош муҳаррир лавозимида эдим.

Т аниқли журналист Акрам Иномовни бундан 15 йиллар олдин қайсидир тадбирда илк бора кўрган эдим. Ўша кезда у кишини “Жиззах овози” газетасининг бош муҳаррири, деб ўйламаганман. Боиси, Акрам акадек

Ҳар қандай жамиятнинг етуклиги унинг хотин-қизларга бўлган муносабати билан ўлчанади. Аёлга, Онага, опа-сингил ва рафиқага ҳурмат ва эҳтиром билан муносабатда бўлиш шарқона одоб аҳлоқнинг

Ж иззахда телерадиоэфирлар тарихи 1974 йилда вилоятнинг ташкил топиши билан бошланган. Биринчи бўлиб эфирга чиққан “Жиззах радиоси” ўша даврнинг ўзидаёқ халқ юрагига йўл топа олди.

Мамлакатимизда изчиллик билан амалга оширилаётган ва бугунги кунда сифат жиҳатдан янги босқичга кўтарилган ислоҳотлар самараси Жиззах шаҳрида ҳам бутун бўй-басти билан намоён бўлмоқда.

Тиланчилик – бир пайтлар ҳақиқий муҳтожлик, етимлик, касаллик ёки урушлар оқибатида ночор қолган кишилар учун тирикчиликнинг энг охирги чораси сифатида вужудга келган. Бир бурда нон сўраб